Integracja sensoryczna…

• to podświadomy proces zachodząc w mózgu (zachodzi bez udziału naszej świadomości, tak jak oddychanie),
• porządkuje informacje pobrane przez zmysły (wzrok, ruch, grawitacja, pozycja ciała, słuch, dotyk, powonienie),
• nadaje znaczenie temu, co jest doświadczane, przez selekcję informacji i wybór tego, na czym mamy się skupić,
• pozwala nam celowo działać i celowo reagować na sytuacje, których doświadczamy (tzw. odpowiedź adaptacyjna),
• tworzy fundamenty edukacji i zachowań społecznych.

Integracja sensoryczna nadaje znaczenie temu, co jest doświadczane, poprzez przesiewanie i organizację napływających bodźców oraz takie porządkowanie informacji, które umożliwia ich późniejsze wykorzystanie.

Każde dziecko rozwija integrację sensoryczną poprzez interakcję z otaczającym je światem.

Symptomy, które mogą świadczyć o potrzebie rozpoczęcia terapii SI:

• nadmierna lub zbyt mała wrażliwości na bodźce sensoryczne (reagowanie płaczem na niespodziewane dźwięki, unikanie określonych rodzajów jedzenia, miejsc, ubrań, czynności nie zwracanie uwagi na zimno czy ból, uderzanie się zabawkami, gryzienie siebie lub innych),
• niewłaściwy poziom uwagi (dziecko nie potrafi skupić się dłużej na jednej czynności, łatwo się rozprasza),
• obniżony poziom koordynacji ruchowej (trudności z utrzymaniem równowagi, częste potykanie się, przewracanie, trudności z rzucaniem i łapaniem piłki, kłopoty z rysowaniem, używaniem nożyczek, ubieraniem się),
• opóźniony rozwój mowy,
• zwracający uwagę poziom aktywności ruchowej (dziecko jest nadruchliwe -stale biega, kręci się, albo przeciwnie- niechętnie podejmuje zdania ruchowe, szybko się męczy),
• trudności w zachowaniu (dziecko może mieć problem z przystosowaniem się do nowej sytuacji, nowych miejsc, reaguje agresywnie lub wycofuje się).

Każde dziecko charakteryzujące się słabą integracją sensoryczną może wykazywać odmienny zestaw symptomów, dlatego istotnym jest przeprowadzenie oceny procesów przetwarzania sensorycznego u kwalifikowanego terapeuty. 

Terapia integracji sensorycznej jest terapią holistyczną. Obejmującą całe ciało, wszystkie zmysły i ośrodkowy układ nerwowy (mózg). Terapia zaburzeń Integracji Sensorycznej polega na odpowiedniej formie stymulacji układu przedsionkowego, dotykowego i proprioceptywnego. Metoda skierowana jest głównie dla dzieci z trudnościami w zakresie: koordynacji, równowagi, zgrabności ruchów, umiejętności naśladowania i powtarzania sekwencji ruchowych. Terapia SI jest również skuteczną formą pomocy dla dzieci wycofanych, lękowych, nadwrażliwych na wybrane bodźce sensoryczne, z osłabioną sprawnością manualną oraz dla dzieci nadpobudliwych psychoruchowo.